ចម្រៀងឤត្ម័នខ្ញុំ ក័ណ្ឌ - ១១ កម្លោះៗម្ភៃប្រាំបីនាក់ងូតទឹកក្បែរច្រាំង, កម្លោះៗម្ភៃប្រាំនាក់ហើយសុទ្ធតែរីករាយរាក់ទាក់; នៅជាភាពស្ដ្រីអស់ម្ភៃប្រាំបីឆ្នាំដ៏សែនកំសត់ម្នាក់ឯង ។ នាងមានផ្ទះនៅជិតមាត់ច្រាំង, នាងស្លៀកពាក់សង្ហាយ៉ាងប្រណិតពួនក្រោយរនាំងបង្អួច ។ តើកម្លោះណាមួយដែលនាងស្រឡាញ់ជាងគេ? អ្ហា! ឤអត់ផ្ទះនោះហើយឬដែលនាងឃើញស្អាតជាងគេ ។ តើនាងគិតទៅណា អ្នកស្រី? ខ្ញុំឃើញនាងហើយ, នាងកញ្ផ្រោកក្នុងទឹកឯណោះតើ, ដ្បិតនាងនៅធ្មឹងក្នុងបន្ទប់ ។ រាំផង សើចផង ដើរតាមេ ឆ្នរខ្សាច់ដែលមានអ្នកមុជទឹកជាទីម្ភៃប្រាំបួន, អ្នកឯទៀតពុំឃើញនាងទេ, តែនាងឃើញគេទាំងនោះហើយស្រឡាញ់គេទៀត ។ ពុកចង្កាកម្លោះីងាំអស់សើមស្រឤប់, ទឹកនៅស្រក់ពីសក់វែងនៅឡើយ, ជាខ្សែឆ្មារៗពាសពេញខ្លួនគេ ។ ដៃបាំងបាត់ក៏រវើកលើខ្លួនគេដែរ, ដៃវាអូសញ័រៗពិីសៀតផ្កាចុះ និង ខាងឆ្អឹងជំនី ។ កម្លោះៗបន្ដែតខ្លួនផ្ងាពោះ, ពោះ ស ភ្លឹងឡើងប៉ោងបាច់ឆ្ពោះសូរិយា, គេមិនស្មានថាតើនណា ជ្រមុជក្បាលទៅក្នុងទឹកបាចសាចទឹកឡើយ ។ នែដ ថៀ សចេតិនៀ ១១, ០១/៣១/២០១៤
