ាំនៀង ថៀ យំសលេថ : ាំចេតិនៀ ៦ ចម្រៀងឤត្ម័នខ្ញុំ ក័ណ្ឌ - ៦ កុមារបាននិយាយថា ស្អីទៅហ្ន៏ស្មៅ? ក្ដាប់មួយច្បាមដៃឲ្យខ្ញុំមើល; ធ្វើម្ដេចឲ្យខ្ញុំឆ្លើយនឹងកុមារកើត? បើខ្ញុំមិនទាំងស្គាល់ថាស្អីទៅស្មៅលើសពីកុមារផងនោះ ។ ប្រហែលជាទង់ព្រលឹងខ្ញុំហើយ តាមខ្ញុំស្មាន ត្បាញពីពណ៌បៃតងរស់រវើកជាទីសង្ឃឹម ។ ឬប្រហែលជាកន្សែងរបស់ព្រះជាម្ចាស់, ជាអំណោយមានក្លិនក្រអូបនិងជាអនុស្សាវរីយ៍ជម្រុះទុកដោយចេតនា មានចាក់ឈ្មោះម្ចាស់កន្សែងតាមជ្រុងដែលយើងឤចឃើញហើយសំគាល់ ហើយ ស្ដែងជារបស់នរណាគេអេះ? ឬប្រហែលស្មៅនេះឯង ជាកុមារនោះ ជាជនតាពីសារពើរុក្ខជាតិទាំងឡាយ ។ ឬប្រហែលជាឯកសញ្ញាសំគាល់វត្ថុ, ហើយមានន័យថា ដុះចេញដូចគ្នា ទោះតំបន់ទូលាយក៏ដូចជាតំបន់ចង្អៀត, ធាត់ធំឡើងក្នុងចំណោមពូជខ្មៅ ក៏ដូចជាពូជ ស ពូជបារាំងកាណាដា-តឹកកាហូ- -តំណាងរាស្ដ្រ ខ្ញុំទុកស្មើគ្នាទាំងអស់- ខ្ញុំស្វាគមស្មើគ្នា ។ ហើយឥឡូវបើតាមខ្ញុំស្មាន ជាសក់ពុំដែលកាត់យ៉ាងស្អាតដុះតាមផ្នូរ ។ ខ្ញុំនឹងលើកអ្នកទុកដាក់ដោយថ្នាក់ថ្នមក្នុងចិត្ដ ណាស្មៅអង្កាញ់ៗណា ប្រហែលស្មៅឯងដុះចេញពីដើមទ្រូងយុវជនហើយមើលទៅ, ប្រហែលបើខ្ញុំស្ដាល់គេទាំងនោះ ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់គេហើយ, ប្រហែលស្មៅឯងសោតដុះចេញពីមនុស្សចាស់ៗ ឬពីកូនចៅទើបបេះចេញពីភ្លៅម្ដាយគេទៅ, ហើយទីនេះស្មៅទៅជាភ្លៅសំរាប់អ្នកម្ដាយវិញ ។ ស្មៅនេះខ្ចីឲ្យល្ហក់ នឹងថាដុះពីម្ដាយសក់ស្កូវជរានោះក៏ទេ, ខៀវជាងពុកចង្កាអត់ពណ៌របស់មនុស្សចាស់ទៅទៀត, ខៀវក្រមៅចេញពីក្រអូមមាត់ក្រហមព្រឿងៗ ។ ឱហ្ន៏ ខ្ញុំយល់ឃើញថាមានអណ្ដាតជាច្រើនគ្រលាស់មែនតើ, ហើយខ្ញុំយល់ឃើញថាភាសាទាំងនោះមិនមែនចេះតែចេញពីក្រអូម មាត់ដោយអត់ន័យនោះទេ ។ ខ្ញុំបន់ឲ្យខ្ញុំឤចបកស្រាយឤថ៌កំបាំខ្មោចយុវជននិងយុវនារី, និងឤថ៌កំបាំងខ្មោចមនុស្សចាស់ និងអ្នកម្ដាយព្រមទាំងជនតាទើបបេះ ចេញពីភ្លៅម្ដាយគេ ។ តើលោកស្មានមើលថាយុវជននិងមនុស្សចាស់ក្លាយទៅជាអ្វី? ហើយលោកស្មានថាអ្នកម្ដាយនិងកូនចៅក្លាយទៅជាអ្វីដែរ? គេទាំងអស់នៅរស់ហើយសុខសប្បាយនៅទីណាមិនដឹង, ពន្លកតូចៗនោះចង្ហាញឲ្យឃើញថាពិតជាគ្មានស្លាប់មែន, ហើយបើសិនជាមានមរណ:កាលមែននោះ វាជាតំណជីវិត, ហើយមិនទាំងរង់ចាំ ទីអវសាន បញ្ចប់ជីវិតឡេយិ, ហើយឈប់លែងកើតទៀតនោះ ។ អ្វីៗទៅមុខជានិច្ចហើយរីកដុះដាល គ្មានអ្វីបាត់ទេ, ហើយចូលមរណ:ភាព ជារឿងផ្សេងពីអ្វីដែលគេស្មាន ហើយសំណាងជាងអ្វីទៅទៀត ។ នែដ ថៀ សចេតិនៀ ៦, ាំនៀង ថៀ យំសលេថ (២៦/០១/២០១៤)